The Real Me!

Bu aralar yine bir arayıştayım, hayatıma farklılık katma çabasındayım.
Ama isteyince olmuyor ki bu işler.
Boşlukta olduğumu anladığım anda yapılacak en önemli adımlardan ilki Holiday izlemek.
2. adım ise Sex and the City.
İşte benim terapilerim bunlar:)

Sex and the City dizisini çok seviyorum. Zaman zaman yok artık, daha neler desem de izlemekten keyif almayı hiç bırakmadım, hiç bıkmadım.
İşte bu yüzden de dışarıdan gelmiş, ve hala nezleyi atlatamamış olmamın da etkisiyle, çok geç olmadan hemen açtım ya Holiday ya da SATC izleyecektim.
Tercihim SATC'den yana oldu. Holiday izlesem ağlardım muhtemelen şu metabolizmamın yerlerde süründüğü anda.
Neyse, en sevdiğim ve de Carrie'nin beni en gaza getiren bölümlerinden birini açtım.
4. sezon, 2. bölüm!
En can alıcı bölümlerden biri, en can alıcı sahnesiyle, şimdi Cover Babe'de:

Yess!
Carrie Bradshaw bu durumda bile hala biz zavallı ölümlülere ders vermek için yanıp tutuşuyor. 
İdolümsün Queen C!
Ve Carrie'nin dudaklarından şu sözler döküldü: 
"Bir seçeneğim vardı. Podyumdan sürünerek kaçıp içimdeki mankeni utanç içinde öldürebilirdim
ya da kusurlarımla ayağa kalkıp işi bitirebilirdim. 
Ben de öyle yaptım. Çünkü gerçek insanlar hayatta düştüğünde tekrar ayağa kalkıp yürümeye devam eder."

Başka söze gerek yok bence bu lafın üstüne.
Carrie Bradshaw ve Cover Babe'den sevgilerle,
Xx!

Not: Merak edenler için, sahnede yer alan şarkı: Cherly Lynn - Got to be Real