Bazen...
Kaybettiğimiz eşyalar eninde sonunda bize geri dönermiş.
Eskiden...
Biz onları bulana kadar uzay boşluğunda gezindiklerine ya da küçük aşırıcı cüceler tarafından alıkonulduklarına dair türlü türlü rivayetler varmış.
Zaman zaman...
Düşünüyorum da belki kaybettiğimiz kişiler de bize geri döner eninde sonunda.
Belki de...
Tek yapmamız gereken pencerenin yanına onlara küçük bir sürpriz bırakmaktır. Bırakalım ki onları düşündüğümüzü bilsinler.
Olur ya...
Bu yazı onlara ulaşırsa, belki onları ne çok özlediğimizi anlarlar ve bir kahve molasına gelirler. Bilsinler ki kapım ve pencerem her zaman açık onlara.
Ne de olsa...
Çok uzun zaman oldu görüşmeyeli...
Sonsuz Sevgilerimle...
CB
Bazen bir arkadaşına darılırsın ve konuşmazsın ama anılar hep beynini kemirir. Gelse de bir kahve içsek, tüm kırgınlıkları unutsak diye düşünürsün...
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı olmuş CB!!
Sonsuz sevgilerimle <3
Öyle birden içimden geliverdi. Keşke kötü şeyler de bir anda kendiliğinden gidiverse; ne güzel olur.
SilTeşekkür ediyorum Kitap Tutkusu! XOXO
Güzell.. Beğendim ama daha fazla ne diyebilirim bilemedim.
YanıtlaSilKelime doğrulama olayını kaldırırsan eğer arkadaşların yorum yapmaktan kaçınmaz. Sadece tavsiye. ben de ilk açtığımda blogumu tavsiye almıştım arkadaşlarımdan. Sevgilerimle
Teşekkür ediyorum, Tasiye için de teşekkürler, ayarları değiştirdim:) Sevgiler...
YanıtlaSil